کد مطلب:149834 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:220

نکات مختلفی راجع به امام حسین
ریان بن شبیب می گوید: روز اول محرم وارد بر حضرت رضا، علیه السلام، شدم. حضرت فرمود:

یابن شبیب ان كنت باكیا لشیی فابك للحسین بن علی بن ابی طالب، علیه السلام، فانه ذبح كما یذبح الكبش و قتل معه من اهل بیته ثمانیة عشر رجلا ما لهم شبیهون فی الارض و لقد بكت السماوات السبع و الارضون لقتله و لقد نزل الی الارض من الملائكة اربعة الاف لنصره فوجدوه قد قتل فهم عند قبره شعث غبر الی ان یقوم القائم، علیه السلام، فیكونون من انصاره و شعارهم بالثارات الحسین، علیه السلام. یابن شبیب لقد حدثنی ابی عن ابیه عن جده انه لما قتل جدی الحسین، علیه السلام، امطرت السماء دما و ترابا احمر.یابن شبیب ان كنت


بكیت علی الحسین، علیه السلام، حتی تصیر دموعك علی خدیك غفرالله لك كل ذنب اذنبته صغیرا كان او كبیرا قلیلا كان او كثیرا. یابن شبیب ان سرك ان تلقی الله عزوجل و لاذنب علیك فزر الحسین، علیه السلام، یا بن شبیب ان سرك ان تسكن الغرف المبنیة فی الجنة مع النبی، صلی الله علیه و آله، فالعن قتلة الحسین، علیه السلام، یا بن شبیب ان سرك ان یكون لك من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسین، علیه السلام، فقل متی ما ذكرته یا لیتنی كنت معهم فافوز فوزا عظیما؛ [1] .

ای فرزند شبیب! اگر برای چیزی گریه می كنی گریه كن بر حسین بن علی بن ابی طالب، علیه السلام، زیرا كه او را مانند گوسفند، ذبح كردند و هیجده تن از خاندانش را كه در زمین مانندی نداشتند، با او كشتند، آسمانها و زمین برای قتل او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری وی به زمین آمدند و او را كشته یافتند و بر قبرش پریشان و غبار آلود خواهند بود تا وقتی كه قائم آل محمد ظهور كند و از یاوران آن حضرت خواهند بود و شعارشان یا لثارات الحسین است.

ای پسر شبیب! پدرم از پدرش از جدش به من باز گفت كه چون جدم حسین كشته شد، آسمان خون و خاك سرخ بارید.

ای پسر شبیب! اگر بر حسین گریه كنی تا اشك بر گونه ات روان شود، هر گناه كوچك و بزرگ و كم و زیادی را كه داری خدا بیامرزد.


ای پسر شبیب! اگر خواهی بی گناه، خدای عزوجل را ملاقات كنی، حسین را زیارت كن.

ای پسر شبیب! اگر دوست داری در غرفه های بهشت با پیغمبر و آلش همنشین باشی، به قاتلان حسین لعن كن.

ای پسر شبیب! اگر دوست داری ثواب شهیدان در ركاب حسین را ببری، هر وقت او را یاد كردی بگو: كاش با آنها بودم و به فوز عظیم - شهادت - می رسیدم.

در این روایت نكاتی است كه برای هدف ما مفید است:

1 - در جمله اول، این نكته آمده كه هر گاه انسان خواست برای هر امری از امور گریه كند، بر امام حسین، علیه السلام، گریه كند كه هیچ مصیبتی بسان مصیبت امام حسین، علیه السلام، نیست زیرا آن بزرگوار را به فجیع ترین وضع و بسیار بی باكانه و گستاخانه به شهادت رساندند؛ گویی كه حتی انسانی را نمی كشند! بالاخره گویا می فرماید گریه برای هیچ كس و هیچ موضوعی با وجود امام حسین سزاوار نیست و به تعبیر دیگر شایسته است كه در هر مصیبت و مشكلی، انسان گریه بر امام حسین كند، زیرا هیچ مصیبتی به پایه ی آن نمی رسد، و این جریان، اعظم المصایب است.

2 - هیجده نفر از خاندان امام حسین، در ركاب آن بزرگوار، به شهادت رسیدند، مردانی كه در جهان شبیه و نظیری نداشتند.


راستی چه محبوبیت و عظمتی برای امام حسین بوده كه چنین جوانانی كه در جهان مثل و مانند نداشتند و هر كدام اختری تابنده بودند، پروانه وار بر گرد شمع وجود مباركش به پرواز درآمدند تا جان دادند و سوختند.

3 - آسمانهای هفتگانه و زمینها برای قتل آن حضرت گریه كرده و اندوهناك گردیدند. آری، عصاره ی وجود است و لذا آسمان و زمین در عزای او سوگوار شدند. شگفتا حسین كیست كه طبقات آسمان و زمین عزادار اویند؟!

4- امام حسین، بزرگ انسانی است كه چهار هزار فرشته برای یاریش آمدند كه البته به مقصد نرسیدند، زیرا آن حضرت شهید شده بود. بنگرید كه او چه بزرگی است كه ملائكه الله به یاریش می شتابند؟!

5 - همان فرشتگان، پریشان و غمزده، ژولیده و غبارآلود در كنار قبر مطهر امام حسین، علیه السلام، مانده و اقامت كرده اند تا روزی كه امام زمان، علیه السلام ظهور كند و آن زمان، از یاران امام زمان، علیه السلام، خواهند بود.

6 - روز ظهور ولی عصر، آن فرشتگان برای امام زمان شعار داده و می گویند: یا لثارات الحسین، یعنی؛ ای انتقام جویان خون حسین.

راستی امام حسین چه شخصیتی است كه چهار هزار فرشته در طی ده ها و صدها هزار سال یا بیشتر و كمتر در كنار قبر او بمانند و روز


ظهور امام زمان هم با شعار انتقام گرفتن از خون حسین، حركت كنند؟!

7 - آسمان، خون و خاك سرخ در عزای او بارید.

8 - گریه بر آن حضرت بطوری كه اشك جاری شود و به گونه ها برسد، موجب آمرزش گناهان است.

9 - زیارت حسین موجب آن است كه انسان، پاك، بدون گناه، به ملاقات خدا برود.

10 - لعن بر كشندگان حسین، وسیله مستقر شدن در غرفه های بهشتی و مجاورت و همنشینی با پیامبر است.

11 - اگر انسان به هنگام یاد امام حسین آرزو كند كه كاش در كربلا بودم و به فوز عظیم شهادت می رسیدم، خداوند اجر و ثواب آنانی كه با حسین، علیه السلام، به شهادت رسیدند، را به او عطا خواهد كرد.



[1] قمي، حاج شيخ عباس؛ نفس الهموم، ص 31 و 30.